درباره وبلاگ

جستجوگر کلمات

تصویر برتر

آخرین مطالب

آرشیو مطالب

عضویت در خبرنامه

Support Center

فیلم دعوای دم شمشیری ها  

ماهی puffer ( بادکنکی)  

ماهی puffer ( بادکنکی):

ماهی puffer ( بادکنکی) از اعضای خانواده Tetraodontidae است که بطور گسترده و در هر گونه شرایط آبی در جهان یافت می شود. ماهیان بادکنکی از نظر شکل ظاهری از سایر گونه های زینتی متفاوت هستند. ماهیان بادکنکی نام خود را به دلیل داشتن قدرت دفاعی در برابر تهدیدات شکارچی از طریق متورم شدن بدنشان, گرفته اند. آنها با عنوان ماهی بالونی یا بادی نیز شناخته شده اند. به دلیل توانایی آنها به باد کردن بدنشان, همانند توپ گلف با بدنی بزرگ و بدون مقیاس و طرح خاصی در داخل حوضچه هایشان شناور می شوند و اغلب روی سطح بدنشان خارهایی است که تا ماهی باد نشود قابل مشاهده نیستند.

بر خلاف سایر ماهی ها بادکنکی هاباله های لگنی ندارند و بجای استفاده از باله های دمی که یک اندام اصلی برای شنا است آنها از باله های سینه ای شفاف به همراه باله های پشتی و مخرجی کمک می گیرد. چشمان ماهیان بادکنکی قادر به حرکت به طور مستقل از یکدیگر بوده که دید دو چشمی را مقدور می سازد.

ماهیان بادکنکی طول عمر بالایی حتی در شرایط اسارات دارند و نگهداری آنها نسبتا آسان است. آنها به راحتی می توانند خودشان را با نوسانات شرایط آب وفق بدهند ( در طول مدت زمانیکه شرایط آب تغییر می یابد) تعداد کمی از واریته های بادکنکی ها برای تکثیر به آب شیرین مهاجرت می کنند اگر چه از اصل دریایی هستند. این ماهیان با وجود گوشتخوار بودن به غذای آماده نیز به سرعت سازگاری پیدا می کنند. آنها ترجیحا از نرم تنان, میگو و krill تغذیه می کنند.

بادکنکی ها در مقابل بیماریها و عفونتها بسیار حساس هستند. آنها با داشتن خارهای گزنده در مقابل سایر ماهیان بادکنکی و ماهیان دیگری که آنها را نگه داشته و تکه تکه آنها را می خورند, به زحمت می توانند از خود حفاظت کنند. با وجود این ماهیان بادکنکی کوتوله یا کوتاه قد در مقایسه با سایر بادکنکی ها کمتر گزنده هستند. فقط تعداد کمی از این گونه ها در تجارت گونه های آکواریومی طرفدار دارند. اگر چه بیش از 150 گونه از این ماهیان شناخته شده اند اما اغلب آنها در محیط های آب لب شور و شیرین یافت می شوند.

اردک ماهی  

سلام

دیگه از دست امتحانا راحت شدم.

ممنون از همه دوستان که تو این مدت منو فراموش نکردند و همیشه منو مورد محبت خودشون قرار دادند.

اردک ماهی:

این ماهی مثل گونه‌های دیگر خانواده اردک ماهیها یک ماهی شکارچی و مهاجم است سر او به شکل پوزه اردک پهن می‌شود و دارای یک دهان با تعداد زیادی دندان تیز می باشد اردک ماهی در میان خزه‌های آبهای تمیز محل زندگیش به دنبال شکار پرسه می زند و آماده حمله به هر موجود قابل خوردن مثل پرندگان در حال شنا در سطح آب می باشد.

بیولوژی :
اردک ماهی شمالی ماهی است که از نظر جثه بزرگ بوده وجزو ماهیان شکارچی است که متعلق به خانواده Ecosidaeمی باشد . . اردک ماهی شمالی یک ماهی استخوانی است که با خصوصیاتی مثل بدن بلند و باریک و پوزه اردکی شکل مسطح که دارای دندانهای زیادی است از دیگر ماهیان متمایز میشود . بدن اژدری شکل آنها مشخصه ماهیان شکارچی کمین کننده است که به ماهی اجازه میدهد به صورت سیریع و ناگهانی به طعمه حمله کند. آنها دارای باله های عمودی و تیره رنگ در انتهای بدن و رنگ کل بدن خاکستری متمایل به سبز میباشد که نقاط زرد رنگ یا سفید رنگ در سراسر بدن به صورت نامنظم دیده میشود .ناحیه شکمی آنها سفید رنگ است .یکی از راههایی که اردک ماهیان را متمایز می کند ترتیب قرار گرفتن فلسها در سرپوش آبششی و فک می باشد .نیمه بالایی سرپوش آبششی و تمام فک آن توسط فلس پوشیده شده است پراکندگی آنها در بسیاری از دریاچه های آب شیرین ، نهرها و استخرهای پوشیده از علف می باشد.پراکنش اردک ماهی شمالی شامل شمالی ترین ناحیه آمریکای شمالی ، آسیا و اروپا است .زیستگاه آنها با تغییر فصل و درجه حرارت آب تغییر می کند.اردک ماهی شمالی عمومابه هنگام تخم ریزی بهاره و اوایل تابستان در آبهای سطحی کم عمق ومناطقی که از علف پوشیده شده دیده میشود . در اواخر تابستان اردک ماهی شروع به مهاجرت به آبهای عمیق تر می کند و آنجا را برای ماندن در طی مدتی که پاییز و زمستان سپری شود انتخاب می کند . بر خلاف بیشتر ماهیان در راسته Salmoniformes پنج گونه از خانواده اردک ماهیان فاقد باله چربی هستند. اعضای خانواده اردک ماهیان دارای باله پشتی ومخرجی تقریبا هم اندازه هستند که در یک خط قرار گرفته است و مکان آن در نزدیکی انتهای بدن است .اردک ماهیان توسط دم چنگالی شکل و پوزه بلندشان از دیگر ماهیان تشخیص داده میشوند .بیشتر ماهیان استخوانی دارای کیسه شنایی هستند که از لحاظ طول زیاد با لوله گوارش در ارتباط نیست اگرچه در اعضای راسته Salmoniformes کیسه شنای انباشته از گاز با لوله گوارش از طریق یک مجرای جانبی در ارتباط است این ماهی.با بلعیدن حجم زیادی از هوااز سطح آب ، هوا به داخل کیسه شنای خود هدایت کرده که با اینکار میزان شناوری خود در آب را تنظیم می کند . در ماهیان شکارچی کمین کننده مثل اردک ماهی کیسه شنا به ماهی اجازه میدهد که خیلی آرام و بی حرکت در آب باقی بماند.اردک ماهی شمالی معمولا به هنگامیکه طول آن به حدود2/1 متر میرسد و وزن آن حدود 18 کیلوگرم میشود به بلوغ میرسند گرچه عموما وزن آنها بین 9/0 تا 5/4 کیلوگرم است . تعیین سن اردک ماهی مشکل بوده و با شمارش حلقه های موجود در فلس سن آنها تعین میشود . بعضی از اردک ماهیان به سن 24 سالگی هم میرسند ولی سن بلوغ آنها بین 2 تا 5 سال است .

تغذیه :

اردک ماهی یک ماهی شکارچی است که دارای اشتهای فوق العاده ای می باشد .در ماههای اولیه زندگی رژیم غذایی اردک ماهی جوان شامل سخت پوستان کوچک و حشرات ریز است و هنگامیکه به بلوغ می رسد از بیشتر ماهیان ، قورباغه ها ، حشرات و خرچنگ ها ، بعضی پستانداران کوچک مثل موش و مرغان آبزی جوان تغذیه می کند .اردک ماهی به هنگام شکار در لابه لای علفها کمین کرده و به طور ناگهانی و غافلگیر کننده به طعمه حمله می کند . و با دندانهای تیز خود طعمه را نگه داشته و ابتدا از سمت سر شروع به قورت دادن می کند .


تولید مثل :
بیشتر نرها و ماده ها در 2 تا 5 سال ابتدایی زندگی به بلوغ میرسند .دوره تولید مثل اردک ماهی معمولا از ماه مارس تا ماه می ادامه دارد .که بستگی به درجه حرارت آب و زمان آب شدن یخها دارد .در بهار زمانی که ماهیها در مناطق مردابهای کم عمق تجمع پیدا می کنند اردک ماهیان در دهانه خلیجهای کوچکی که از نهرها بوجود آمده ودارای بستر سنگی است دیده میشوند .اردک ماهیان ماده تخمهای خود را در طول مدت روز روی گیاهانی که بین این سنگها وجود دارد ریخته ،که تعداد آنها در حدود 100000 عدد است.به همراه آنها اردک ماهیان نر هم تخمکها را بارور می کنند . تخمهای محافظت نشده حدود 2 هفته بعد تبدیل به لارو میشوند و لاروها برای تغذیه بهتر به مناطقی که آب دارای عمق بیشری است مهاجرت می کنند

انواع ماهی های گورامی  

انواع ماهی های گورامی:

 ماهِی بهشتی:

اندازه اِین ماهِی که بومی آبهاِی کره ، چِین ، وِیتنام جنوبِی و تاِیوان است تا 9 سانتِیمتر می رسد .اِین ماهِی براِی اولِین بار در سال 1868 در پارِیس مورد استفاده جهت نگهدارِی در آکوآریوم قرار گرفت و بدون شک می توان گفت که با ورود اِین ماهِی به دنِیاِی آکوآریوم ، بررسِی ماهی ها زِینتِی آبهاِی شِیرِین و نگهدارِی آنها در آکوآریوم شروع گردِید .بدن آن نسبتا دراز و باله هاِی آن کشِیده و عمودِی می باشند .رنگ اصلِی آن قهوه اِی ، سبز ِیا خاکسترِی است .بر روِی بدن اِین ماهِی نوارهاِی آبِی متماِیل به سبز در متن قرمز وجود دارد .باله هاِی پشتِی ، دمی و مخرجِی داراِی انشعابات نسبتا طوِیلِی می باشد .براِی ماهی ها بالغ حرارت 15 تا 20 درجه سانتِیگراد مساعد است ولِی هنگام تخم رِیزِی گرماِی آب باید به 20 تا 24 درجه سانتِیگراد افزاِیش ِیابد.

 نگهدارِی آن در داخل آکوآریوم با ساِیر ماهی ها درست نِیست زِیرا اِین ماهِی بسِیار جنگجو است و باعث اِیجاد مزاحمت براِی ساِیر انواع ماهی ها می شود .به منظور تخمگِیرِی از آن ، باید حتما مدتِی قبل از تخمرِیزِی انواع غذاِی زنده به آن داده شود .از اِین ماهِی نژادهاِی مختلفِی از طرِیق تکثِیر گزِینشِی بوجود آمده است .یکِی از اِین نژادها نوع سفِید رنگِی است که داراِی چشمهاِی قرمز و نوارهاِی صورتِی می باشد .در سال 1935 نژاد دِیگرِی بنام ماهِی بهشتِی سِیاه بوجود آمد که فاقد نوارهاِی رنگِی بر روِی بدن می باشد .اسم علمی اِین زِیر گونهM.opercalaris concolor    می باشد ( شکل آن مانند ماهِی بهشتِی است ).

ماهِی گورامی لب کلفت:

اندازه اِین ماهِی که بومی برمه است تا 8 سانتِیمتر می رسد .ماهِی نر معمولا کمی بزرگتر از ماهِی ماده است .در طرفِین بدن خالهاِی زِیادِی به رنگهاِی خاکسترِی متماِیل به سبز وجود دارد .باله هاِی شکمی نخ مانند بوده و در ماهِی نر رنگ آن قرمز و در ماده بِیرنگ است .حاشِیه باله دمی در ماهِی نر آبِی و در ماهِی ماده قرمز است .باله مخرجِی آن بسِیار بلند و تقرِیبا از مجاورت باله دمی تا نزدِیکِی گلو ادامه دارد .لب ماهِی نر به مقدار چشمگِیرِی از ماهِی ماده ضخِیم تر است .سر ماهِی نر در مجاورت چشمها فشرده و در ماهِی ماده برآمده است .تولِید مثل آن کاملا مشابه آن است که قبلا شرح داده شد.

ماهِی گورامی کوتوله:

اندازه اِین ماهِی که بومی بنگال است تا 5 سانتِیمتر می رسد و در آبهاِی کم عمق هندوستان نِیز ِیافت می شود .رنگ اصلِی آن آبِی با نوارهاِی قرمز مورب است .اِین ماهِی قابلِیت دست آموزِی دارد .تخم رِیزِی آن مشابه ساِیر گورامی هاست با اِین تفاوت که اِین ماهِی هنگام ساختن لانه حبابِی ، از تکه هاِی برگهاِی نرم گِیاهان آبِی مانند می رِیوفِیلِیوم استفاده می کند .همچنِین ماهِی ماده نِیز در ساختن لانه حبابِی ، کمک می کند .نرها علاوه بر داشتن رنگهاِی درخشان تر ، داراِی باله هاِی شکمی نخ مانند نارنجِی رنگ می باشند .حرارت مناسب براِی زِیست آنها 20 تا 29 درجه سانتِیگراد و حرارت مناسب براِی تخم رِیزِی آنها 27 تا 28 درجه سانتِیگراد است.

ماهِی گورامی عسلِی:

اندازه اِین ماهِی که بومی شمال شرقِی هند ، آسام ، گنگ و باراهما پوتر است تا 5/4 سانتِیمتر می رسد .رنگهاِی مختلفِی از اِین ماهِی شناخته شده است .نگهدارِی آن در آکوآریوم بسِیار آسان است .در حرارت 24 درجه سانتِیگراد تخمرِیزِی می کند .در هر بار تولِید مثل 150 تا 250 عدد تخم بوجود می آورد .ماهی ها ماده و بچه ماهی های ماده در طرفِین بدن داراِی نوار قهوه اِی رنگِی هستند که آنها را از نرها متماِیز می سازند.

 ماهِی گورامی بزرگ:

اندازه اِین ماهِی که بومی هندوستان است تا 12 سانتِیمتر می رسد .شکل ظاهرِی آن تا حدودِی مشابه گورامی لب کلفت است .اِین ماهِی همه چِیز خوار است و در حرارت 24 تا 28 درجه بخوبِی زندگِی می کند .هنگام تولِید مثل درجه حرارت آن باید 30 درجه سانتِیگراد باشد .لانه حبابِی که توسط اِین ماهِی ساخته می شود اکثرا بِی قواره بوده و گاهِی فقط تعدادِی حباب هوا زِیر برگ گِیاهان تولِید می کند .ماهِی نر اکثرا دهان خود را پر از ماسه کرده و بداخل تخمها می پاشد .دلِیل اصلِی اِین کار هنوز شناخته نشده است .در 30 درجه سانتِیگراد ، لاروها دو روز پس از لقاح از تخم خارج می شوند .ماده ها را بلافاصله پس از تخمرِیزِی و نرها را 3 روز پس از خروج لاروها باید از آکوآریوم بِیرون آورد.

ماهِی گورامی معمولِی:

اندازه اِین ماهِی که بومی شرق هندوچِین است در شرایط طبِیعِی گاهِی تا 60 سانتِیمتر می رسد .فقط ماهی ها کوچک را می توان در آکوآریوم نگهدارِی کرد .بدن آن تخم مرغِی و در طرفِین فشرده است .اندازه هاِی آکوآریومی آن وقتِی به 12 سانتِیمتر می رسند، می توانند تخم رِیزِی نماِیند .بر روِی بدن و بخصوص در سر داراِی خالهاِی سِیاه رنگِی می باشد .قسمت فوقانِی بدن آن خاکسترِی و قسمت شکمی آن متماِیل به زرد است .رنگ بدن آن در طرفِین خاکسترِی و ِیا قرمز متماِیل ِبه خاکسترِی است .ماهِی بالغ گاهِی کاملا قرمز رنگ است .ماهی ها جوان قرمز متماِیل به خاکسترِی گاهِی داراِی نوارهاِی عمودِی تِیره و ِیک خال حلقه مانند در بالاِی قسمت پشتِی باله مخرجِی می باشند .در نمونه هاِی مسن تر در قسمت بالاِی سر ِیک توده چربِی جمع می شود ( شکل 58 ) .باله پشتِی و مخرجِی ماهِی نر دراز و در قسمت آخر خطِی می باشد .رشد آنها در شرایط مناسب و دادن غذاِی خوب گِیاهِی ازجمله چاودار پخته سرِیع و در سال اول زندگِی ممکن است تا 30 سانتِیمتر برسد .تخم رِیزِی مشابه ساِیر گونه ها می باشد.

 ماهِی گورامی پوست مارِی:

پهناِی اِین ماهِی از ساِیر انواع گورامی ها کمی کمتر است .بر روِی بدن آن نوارهاِی سِیاه مورب وجود دارد .یک نوار سِیاهرنگ و منقطع از نوک پوزه تا مجاورت ساقه دمی ماهِی دِیده می شود .رنگ اصلِی بدن آن قهوه اِی متماِیل به سبز است .بر روِی باله ها ، خالهاِی سفِید رنگِی در زمی نه قهوه اِی وجود دارد .تکثِیر آن مانند ساِیر انواع گورامی هاست.

ماهِی گورامی مروارِیدِی:

اندازه اِین ماهِی که بومی تاِیلند ، سوماترا و شبه جزِیره مالاِی است تا 10 سانتِیمتر می رسد .ماهِی بسِیار زِیبایی است که روِی بدن و باله هاِی فرد آن مملو از خالهاِی زِیباِی مروارِیدِی می باشد .باله هاِی پشتِی ، شکمی ، دمی  و حتِی سِینه اِی داراِی ساِیه زرد رنگ هستند .تلو لو قوس و قزحِی بر روِی بدن آن دِیده می شود که بر حسب زاوِیه تابش نور از نور بنفش تا سبز تغِیِیر می نماِید .قسمت گلویی و شکمی ماهِی سفِید رنگ است .نوارهاِی سِیاه رنگِی از نوک پوزه تا پاِیه باله دمی آن وجود دارد .در فصل تخمرِیزِی قسمت سِینه اِی ماهِی نر برنگ قرمز زِیبایی در می آید .براِی اولِین بار در سال 1933 به دنِیاِی آکوآریومها معرفِی گردِید.

در مقاِیسه با ساِیر گورامی ها ، ماهِی ای است بسِیار مهربان که پس از ساختن لانه حبابِی و تخمرِیزِی با احترام ماهِی ماده را از محِیط عمل خود دور می نماِید .هِیچِیک از والدِین بچه ها را نمی خورند .با افزاِیش سن آن ، شعاعهاِی باله پشتِی تا حدودِی از درون باله خارج می شوند.

ماهِی گورامی سه خال:

اندازه اِین ماهِی که بومی هندوستان ، شبه جزِیره مالاِی و هندوچِین است تا 13 سانتمیتر می رسد .اِین ماهِی داراِی درخشش نقره اِی در پهلوها است .پشت آن تِیره و طرفِین آن متماِیل به سبز زِیتونِی است .پهناِی باله مخرجِی کم و بر روِی آن داراِی نقاط زِیباِی نارنجِی رنگ می باشد .باله هاِی شکمی نخ مانند آن در ماهِی نر زرد رنگ است .نرها به طور کلِی پر رنگتر و باله هاِی آن بخصوص باله پشتِی بلند تر و پهن تر می باشند .باله مخرجِی ماهِی ماده تا حدودِی تا خورده است .بر روِی طرفِین بدن آن 3 خال بزرگ و قابل ملاحظه تِیره رنگ وجود دارد که پس از تحرِیک و تهِییج ماهِی پر رنگ تر می شود .یکِی از آنها روِی ساقه دمی  دِیگرِی زِیر پاِیه باله پشتِی و سومی که نامشخص است جلوِی سرپوش برانشِی قرار دارد .سالِی 3 بار تخم رِیزِی می کند .تخمرِیزِی آن مشابه ساِیر انواع گورامی ها می باشد .بهترِین گرما براِی تخمرِیزِی آنها 25 تا 27 درجه سانتِیگراد است.پس از رسِیدن به طول 7 تا 8 سانتِیمتر بالغ می شود .قبل از تخم رِیزِی ماهِی ماده توسط ماهِی نر تعقِیب می گردد .در اِین موقع رنگ آمیزی ماهِی تغِیِیرکرده و تمام بدن حالت مرمرِی با زمینه سِیاه خاکسترِی پِیدا می نماِید .هرچه ماهِی بِیشتر تحرِیک شود ، رنگ آن تِیره تر می شود .شکل 59 نحوه نگهدارِی ماهِی ماده را توسط ماهِی نر در زِیر لانه حبابِی براِی انجام تخمرِیزِی نشان می دهد .

ماهِی گورامِی آبِی :اندازه اِین زِیر گونه که بومی سوماترا است در شرایط طبِیعِی تا 30 سانتِیمتر می رسد .رنگ اصلِی آن آبِی است .اگر چه اِین ماهِی درجات حرارات گرم را دوست دارد ، با وجود اِین می توان آنرا در حرارت معمولِی اتاق نگهدارِی کرد .بر روِی بدن آن در هر طرف دو خال گرد تِیره دِیده می شود .تکثِیر آن مشابه ساِیر انواع گورامی است.

ماهِی گورامی صدا ساز:

اندازه اِین ماهِی که بومی آسِیاِی شرقِی و اندونزِی است تا 7 سانتِیمتر می رسد .رنگ اصلِی آن زرد متماِیل به سبز تا قهوه اِی است .طرفِین بدن داراِی رنگ آبِی متماِیل با سفِید به خطوط روشن و 4 نوار قهوه اِی طولِی می باشد .شکم آن سفِید رنگ است .مردمک چشم سبز و قسمت خارجِی آن قرمز است .باله هاِی مخرجِی و پشتِی ماهِی نر بلند تر از باله هاِی ماده است .

اِین ماهِی بعلت اِیجاد نوعِی صوت در فصل تخمرِیزِی مورد توجه می باشد .علت اِیجاد صوت ، ارتعاش هوا در داخل لابِیرانت ِیا عضو کمک تنفسِی می باشد .صدا که معمولا شبها تولِید می شود ، در ماهِی نر نازکتر و تِیزتر از ماهِی ماده است .تخمرِیزِی آن در فصل بهار و در حرارت 28 تا 30 درجه سانتِیگراد در آکوآریوم پر گِیاهِی که تا حدودِی در معرض تابش نور خورشِید قرار گرفته باشد، عملِی می باشد .ساِیر خصوصیات تولِید مثل آن مشابه انواع گورامی ها می باشد.

 ماهِی گورامی بوسنده :

اندازه اِین ماهِی که بومی جاوه ، بور و مالاِی است تا 25 سانتِیمتر می رسد .دهان اِین ماهِی در شرایط معمولِی تا حدودِی مطابق دهان ساِیر ماهی های گورامی است ولِی هنگام بوسِیدن ماهِی هم نوع خود و ِیا حتِی بوسِیدن تصوِیر خود در داخل آیینه ِیا شِیشه آکوآریوم ، دهان فرم خاصِی بخود می گِیرد .بوسِیدن ماهِی دِیگر به نظر نمی رسد که هِیچگونه ارتباط جنسِی بِین آنها را نشان دهد .شاِید اِین کار نوعِی رقابت و حتِی نزاع باشد.پشت ماهِی زِیتونِی متماِیل به خاکسترِی و شکم سفِید رنگ است .نرها تِیره تر از ماده ها می باشند .در مورد تخم رِیزِی آنها در داخل آکوآریوم اطلاعات چندانِی در دست نِیست و شاِید دلِیل اصلِی آن اِین باشد که ماهی های گورامی بوسنده اِی که معمولا در آکوآریومها نگهدارِی می شوند اندازه آنها نسبتا کوچک بوده و بسن بلوغ نرسِیده اند .در شرایط طبِیعِی معمولا قبل از تخم رِیزِی ماهی های نر و ماده بِیشتر ِیکدِیگر را می بوسند .تخمها بصورت معلق در آب قرار گرفته و معمولا بعد از 48 ساعت به نوزاد تبدِیل می شوند .نر و ماده اکثرا تخم و نوزادهاِی خود را می خورند.

گیاهان و نقش آنها در آکوآریوم  

گیاهان و نقش آنها در آکوآریوم:

عده زِیادِی از آکوآریوم دارها خِیال می کنند که گِیاهان فقط به دلیل زِیبایی ای که دارند در داخل آکوآریوم قرار می گِیرند .بنابراِین در کشورهایی مثل اِیران که تهِیه گِیاهان مخصوص داخل آکوآریوم تا حدودِی مشکل است ، براِی اِین منظور به گِیاهان مصنوعِی روِی می آورند .عده اِی دِیگر نِیز نه تنها نقش گِیاهان را تولِید اکسِیژن می دانند ، بلکه در صورت فقدان آنها سعِی می کنند از طرِیق تهوِیه بِیشتر ، کمبود آنرا جبران نماِیند .تجربه و تحقِیق نشان داده است که اثر گِیاهان در داخل آکوآریوم به مراتب مهمتر از حد تصور فوق بوده و گِیاهان از اِین نظر داراِی اهمیت وِیژه اِی می باشند .اِین اثرات به ترتِیب اهمیت عبارتند از :  

1- جذب مواد سمی:

جذب تمام ِیا قسمت عمده اِی از مواد دفعِی و سمی که حاصل متابولِیسم و فعل و انفعالات حِیاتِی ماهِی است توسط گِیاهان انجام می گِیرد .مهمترِین اِین مواد ترکِیبات از ته مانند آمونِیوم است که در واقع ترکِیبِی از ادرار ماهِی می باشد .آمونِیوم از ترکِیبات سمی خطرناک است که به طور دائم توسط ماهِی تولِید و به آب اضافه می شود و حتما باید از محِیط زِیست آن بطور مرتب جدا گردد .هِیچ نوع فِیلترِی بجز گِیاهان و باکترِیهاِی نِیتروزوموناس نمی توانند اِین مواد را از حالت سمی به ترکِیب غِیر سمی تبدِیل نماِیند .

این مواد نه تنها جذب گِیاهان می شوند ، بلکه مشابه کود شِیمیاِیِی باعث افزاِیش رشد و نمو آنها نیز می گردند .

2- جذب گاز کربنیک حاصل از بازدم ماهی ها و ساِیر آبزِیان داخل آکوآریوم:

گِیاهان در مقابل نور ، گاز کربنِیک حاصل از بازدم ماهی ها و ساِیر آبزِیان داخل آکوآریوم را به طور مرتب جذب کرده و تبدِیل به ماده می نماِیند .اگر چه پمپ هوا و تهوِیه آب نِیز همین کار را انجام می دهد ، اما با وجود اِین گِیاهان داخل آکوآریوم در اِین مورد اثر خاصِی دارند .اگر تراکم گِیاهان داخل آکوآریوم متعادل باشد ، د رهنگام شب که گِیاهان نِیز خود تولِید گاز کربنِیک می کنند ، تهوِیه معمولِی آب براِی از بِین بردن گاز کربنِیک حاصله کفاِیت می کند .

3- تولید اکسیژن:

اگر چه تولِید اکسِیژن در داخل آکوآریوم واجد اهمیت زِیاد است ، اما با وجود اِین با توجه به اِینکه از طرِیق تهوِیه به بهترِین وجه بخصوص در هنگام شب می توان اکسِیژن مورد نِیاز را تامین نمود ،اهمیت تولِید آن به وسِیله گِیاهان بعد از جذب مواد سمی و گاز کربنِیک لذا بسیار حائز توجه است.

4- زِیبایی و طراوت داخل آکوآریوم:

گِیاهان در داخل آکوآریوم قابل مقاِیسه با گِیاهان در داخل ِیک باغچه می باشند .طبِیعتا آکوآریومی که در آن گِیاهان طبِیعِی سر حال و زنده کاشته شده است داراِی طراوت و زِیباِیِی بِیشترِی از آکوآریوم برهنه و ِیا داراِی گِیاهان مصنوعِی می باشد .

5- کنترل میزان نفوذ به داخل آکوآریوم:

گِیاهان داخل آکوآریوم می توانند به بهترِین وجهِ میزان نفوذ نور مستقِیم و حتِی غِیر مستقِیم را بداخل آکوآریوم کنترل نماِیند .بدِیهِی است ماهی ها نِیز با توجه به نِیازِی که به تابش میزان مشخصِی از نور دارند می توانند نقطه مورد نظر خود را در آکوآریومی که داراِی گِیاهان آبزِی می باشد، پِیدا نماِیند .اگر اهمیت وجود گِیاهان را در داخل آکوآریوم از دِید ماهی ها نگاه کنِیم بدون شک اثر کنترل نور توسط گِیاهان براِی آنها به مراتب مهمتر از اثر زِیبایی آنها براِی صاحب آکوآریوم و حتِی خودشان می باشد . 

6- محل تخم رِیزِی وِیا ایجاد لانه:

گیاهان طبِیعِی اثر بسِیار مهمی در تخمرِیزِی اکثر انواع ماهی ها دارند .بِیشتر ماهی ها تخمهاِی خود را بر روِی شاخ و برگ گِیاهان و ِیا در زِیر برگها می رِیزند .گِیاهان همچنِین اثر مهمی در لانه سازِی برخِی از ماهی ها هنگام تخم رِیزِی دارند .براِی مثال انواع گورامی ها که براِی تخمرِیزِی خود اِیجاد لانه هایی از هوا می کنند ، براِی تثبِیت و اسکان لانه خود از شاخ و برگ گِیاهان استفاده می نماِیند .فقدان گِیاه در داخل آکوآریوم باعث متلاشِی شدن لانه آنها می گردد

7- پناهگاه نوزادها و ماهی های بزرگ:

نوزاد اکثر ماهی ها ی از گِیاهان آبزِی به عنوان پناهگاه استفاده می نماِیند .اگر تراکم گِیاهان داخل آکوآریوم حد طبِیعِی براِی نوع ماهِی تکثِیر شده باشد نوزادها می توانند به بهترِین وجهِی در داخل آنها پنهان شده و خود را از دسترس والدِین و ِیا ساِیر ماهی ها دِیگر آکوآریوم دور نگه دارند .اکثر ماهی ها تخم و نوزاد خود ِیا ساِیر ماهی ها را می خورند . 

گِیاهان همچنِین پناهگاه خوبِی براِی برخِی از ماهی های بزرگ هستند که مورد حمله گاه گاهِی سِایر ماهی ها قرار می گِیرند، گاهِی ممکن است ماهی های ِیک گونه مشابه و ِیا دو ماهِی از گونه هاِی مختلف معترض ِیکدِیگر شوند که اگر ماهِی مورد تعرض بتواند خود را براِی مدتِی پنهان نماِید از دست ماهِی متجاوز مصون خواهد ماند .

8- تولِید غذا بطور غِیر مستقِیم براِی برخِی از ماهی ها:

برخِی از ماهی ها علاقه خاصِی به خوردن انواع آلگ ها و باکترِیها دارند .آلگ ها و باکترِیها به مقدار زِیاد بر روِی شاخ و برگ گِیاهان تولِید می شوند .اکثرا ماهی هایی از اِین قبِیل می توان دِید که روِی شاخ و برگ گِیاهان را به منظور خوردن باکترِیها و آلگهاِی رشد نمود ِیافته بر روِی آنها بازرسِی می نماِیند . 

با توجه به مراتب فوق می توان نتِیجه گِیرِی کرد که گِیاهان پلاستِیکِی مصنوعِی حتِی اگر زِیبا هم باشند ، نمی توانند احتِیاجات ماهی ها را برآورده نماِیند .در هر حال از آنجا که تهِیه و تامین برخِی از انواع گِیاهان آبزِی در داخل کشور مشکل است با توجه به موارد ذکر شده در اکثر مواقع باید ترتِیبِی اتخاذ گردد که قسمتِی از احتِیاجات ماهی ها از طرِیق دِیگر تامین گردد ، ضمن بحث درباره انواع گِیاهان آکوآریومی ، به انواعِی از آنها که در حال حاضر در آب هاِی داخلِی اِیران ِیافت می شوند، اشاره خواهد شد . 

نحوه کاشتن و قرار دادن گِیاهان در داخل آکوآریوم  

نحوه کاشتن و قرار دادن گِیاهان در داخل آکوآریوم :

مثل گِیاهان خاکِی ، گِیاهان رِیشه دار آبزِی باید در داخل موادِی که در کف آکوآریوم قرار می گِیرند کاشته شوند.بهترِین موادِی که می توان براِی کاشتن گِیاهان بکار برود مخلوطِی از ماسه شسته شده با سنگرِیزه ها می باشد .سنگرِیزه اگر با ماسه مخلوط شود تهوِیه کف آکوآریوم را تسهِیل می نماِید .اگر در آکوآریومی گِیاهان فقط در ماسه و مخصوصاً ماسه هاِی رِیز کاشته شوند، به علت فر و رفتن دانه هاِی رِیز ماسه در ِیکدِیگر فضاِی خالِی بِین آنها کم شده و تهوِیه در داخل آن بخوبِی انجام نمی گِیرد.در اِین آکوآریومها مواد غذایی اضافِی پس از رسوب در کف آکوآریوم فاسد شده و تولِید لاِیه اِی از لجن می کند که خود باعث مسدود شدن روِی ماسه ها و عدم تهوِیه آنها می شود .اگر اکسِیژن از طرِیق آب وارد رسوبات کف آکوآریوم نشود ، وجود مواد غذاِیِی اضافِی و تخمی آنها باعث تولِید برخِی از مواد سمی ازجمله هِیدروژن سولفوره شده که خود باعث نامساعد کردن شرایط داخلِی آکوآریوم می شود .

اگر چه خاک از نظر تولِیدِ و سطح نگهدارِی باکترِیها ارزش بِیشترِی از ماسه دارد، اما با وجود اِین به کار بردن آن در داخل آکوآریوم بهِ هیچوجه توصِیه نمی شود ، زِیرا هر قدر هم که در به کار بردن و کنترل آن سعی شود باز هم باعث گل آلود کردن آب خود می شود .با توجه به مراتب فوق فقط باید از خاک کف نهرها که بصورت گل تمیز در آمده است، استفاده کرد .خاک باغچه به هیچوجه مناسب مصرف در آکوآریوم نمی باشد .

عمق ماسه کف آکوآریوم:

عمق ماسه کف آکوآریوم بستگِی کامل به نوع گِیاهِی دارد که در آن کاشته می شود .در هر صورت عمق رسوبات کف باید به اندازه اِی باشد که بتوان بخوبِی گِیاهان رِیشه دار 5 تا 6 سانتِیمتر را در آن کاشت .از آنجا که معمولا انواع گِیاهان درشت و رِیز در داخل آکوآریوم کاشته می شوند لذا، بهتر است که ماسه کف آکوآریوم از قسمت عقب بطرف جلو داراِی شِیب باشد و گِیاهان بزرگتر در قسمت عقب و گِیاهان متوسط در قسمت میانِی و گِیاهان کوچکتر در قسمت جلویی آن کاشته شوند.در چنِین وضعِی ممکن است عمق ماسه در قسمت مجاور دِیواره عقبِی آکوآریوم حدود 5 تا 6 سانتِیمتر و در مجاورت دِیواره جلویی آن 2 تا 3 سانتِیمتر باشد .اِیجاد شِیب عقب به جلو در کف آکوآریوم داراِی دو مزِیت است : ِیکِی مواد غذاِیِی زائد به طور دائم از قسمت عقب آکوآریوم به طرف جلو آمده و تمیز کردن و برداشتن گِیاه ِیا ِیک لوله لاستِیکِی کاملا آسان خواهد شد .

به منظور تسهِیل بِیشتر در امر تمیز کردن کف آکوآریوم ، می توان شِیشه اِی به طول داخلِی آکوآریوم و عرض 2 تا 5/2 سانتِیمتر را در داخل آن و به فاصله 3 سانتِیمتر از دِیواره جلویی جاِگذارِی کرده و ماسه کف را طورِی رِیخت که شِیب کم قسمت جلویی به آن ختم شود .در چنِین وضعِی در قسمت جلوِی آکوآریوم شِیارِی به عرض 3 سانتِیمتر و به عمق 2 تا 5/2 سانتِیمتر و به طول داخلِی آکوآریوم براِی جمع شدن مواد زائد کف وجود خواهد داشت که تمیز کردن آن بسِیار آسان بوده و سِیفون کردن مواد زائد تغِیِیرِی در وضعِیت ماسه ها ایجاد نخواهد کرد .همین کار را می توان با به کار بردن سنگرِیزه هاِی کوچک و قرار دادن آنها بصورت کمانِی در قسمت جلویی آکوآریوم انجام داد ولِی جاگذارِی نوار شِیشه اِی بهتر می باشد.

نحوه حمل و نقل گِیاهان آکوآریومی:

حمل و نقل گِیاهان از کشورِی به کشور دِیگر معمولا با هواپِیما انجام می شود و گِیاهان در شرایط مرطوب از محلِی به محل دِیگر فرستاده می شوند .در آکوآریومهاِی خانگِی باید خرِیدن گِیاهان پس از آماده کردن آکوآریوم انجام شود .گِیاه خرِیدارِی شده را حتما باید در روزنامه ها و ِیا پارچه مرطوب به خانه برد .اگر گِیاهِی پنجاه درصد رطوبت خود را از دست بدهد ، در صورتِی که از بِین نرود ، مدتها طول خواهد کشِید تا به حالت طبِیعِی برگردد .اگر گِیاهان از آبگِیرهاِی داخلِی گرفته شده اند باید حمل آنها به محل مورد نظر به همان ترتِیب و در روزنامه و کاغذ مرطوب انجام گِیرد .در صورتِیکه فاصله حمل و نقل زِیاد است ، باید مرتبا روزنامه ِیا پارچه را مرطوب کرد تا از خشک شدن گِیاهان جلوگِیرِی شود .در صورت امکان می توان حمل و نقل را در داخل ِیک سطل آب انجام داد به شرطِی که تهوِیه آن به طور مرتب انجام گیرد تا از خفه شدن گِیاه جلوگِیرِی شود .

نحوه کاشتن گِیاهان در کف آکوآریوم :

پس از آماده شدن آکوآریوم باید ماسه ها به بهترِین وجهِ شسته شوند .ماسه شسته شده باید با شِیب مورد نظر در داخل آکوآریوم رِیخته شود .اگر قرار است سنگهاِی تزیینِی نِیز در داخل آکوآریوم قرار گِیرند باید آنها را پس از رِیختن ماسه ، در داخل آکوآریوم جاگذارِی کرد .هنگام آب بندِی آکوآریوم – بمنظور جلوگِیرِی از بهم خوردن شِیب ماسه ها و جابجا شدن آنها ، باید ِیک ورق کاغذ بزرگ روِی آنها قرار داده و به اندازه 12 تا 15 سانتِیمتر آب در داخل آن رِیخت .در اِین موقع می توان اقدام به کاشتن گِیاهان نمود .بهتر است ابتدا گِیاهان بزرگتر کاشته شوند .

کاشتن گِیاهان پر رِیشه سخت تر از ساِیر گِیاهان است ، اگر عمق آب کم باشد ، کاشتن اِین گِیاهان نِیز چندان مشکل نخواهد بود .گاهِی نگهدارِی گِیاهان، مخصوصاً نمونه هاِی بزرگتر در داخل ماسه ، حتِی با قرار دادن سنگرِیزه بر روِی آنها مشکل و عملا غِیر ممکن است .در اِینگونه موارد می توان با دو چوب نازک که بصورت ضربدر بر روِی رِیشه گِیاه و به داخل ماسه فرو برده می شود .گِیاه را نگهدارِی نمود ، بعد از آب بندِی آکوآریوم ، می توان ابتدا ِیکِی از چوبها و کمی بعد چوب دِیگر را نِیز از ماسه بِیرون آورد و هنگام فرو بردن چوبها در ماسه باید دقت شود که گِیاهان زخمی نشوند .

ِیک هفته پس از کاشتن گِیاهان در صورتِی که هِیچگونه مشکلِی وجود نداشته باشد ، می توان ماهی ها را در داخل آکوآریوم رِیخت .

آیا لازم است به گِیاهان داخل آکوآریوم کود داده شود ؟

بدون شک داشتن گِیاهان سرسبز و جالب در داخل آکوآریوم علاوه بر زِیبایی ، اثر مطلوبِی بر روِی ماهی ها نِیز دارد .از آنجا که معمولا به گِیاهان داخل گلدان و گِیاهان باغچه انواع کود شِیمیاِیِی و غِیره داده می شود ، اکثر آکوآریوم دارها فکر می کنند براِی رشد و نمو و شاداب کردن گِیاهان داخل آکوآریوم نِیز باید به آنها کود داده شود .کود دادن به گِیاهان آکوآریوم کارِی بسِیار خطرناک است و بطور کلِی در آکوآریومهایی که تعداد ماهِی و میزان گِیاه داخل آن متعادل می باشد هرگز احتِیاجِی به دادن کود نِیست ، زِیرا مواد دفعِی ماهی ها کلِیه احتِیاجات مورد نِیاز گِیاه را تامین می نماِیند .اگر در آکوآریومی که گِیاهان آن شاداب و سرحال هستند ، ماهی ها بِیرون آورده شوند ، به زودِی گِیاهان نِیز حالت پژمردگِی بخود خواهند گرفت .دلِیل اصلِی آن عدم تامین برخِی مواد غذایی لازم براِی آنهاست که در شرایط معمولِی توسط ماهی ها تولِید می شوند .اگر ماهی ها مجددا به آکوآریوم برگردانده شوند ، گِیاهان نِیز بزودِی بحالت اول خود برمی گردند .

اگر میزان تراکم ماهِی در مقاِیسه با تراکم گِیاه نامتعادل و در نتِیجه گِیاهان احتِیاج به کود داشته باشند، بهترِین کود محلول کود خشک شده گوسفند است که باید با ِیک قطره چکان بلند و ِیا با لوله به آرامی در داخل ماسه و در مجاورت رِیشه گِیاهان به میزانِی که باعث تخرِیب آب آکوآریوم نگردد، رِیخته شود .

اخِیرا کود شِیمیایِی مخصوص گِیاهان آکوآریومی به صورت کپسول ساخته شده است که مصرف آنها صد در صد مورد تایید نمی باشد .

کاشتن گِیاهان در داخل سِینِی هاِی پلاستِیکِی ِیا سفالِی و قرار داد ن آنها در کف آکوآریوم

اخِیرا سِینِی هاِی کوچک پلاستِیکِی ِیا سفالِی به ابعاد 7×12 و عمق 5 سانتِیمتر درست شده است که می توان خارج از آکوآریوم ابتدا گِیاهان را در داخل آنها کاشت و سپس بتعداد مورد نِیاز از آنها در داخل آکوآریوم قرار داد .کف آکوآریوم در اِین نوع کاشت گِیاهان می تواند کاملا لخت بوده و ِیا ماسه داشته باشد .در صورت داشتن ماسه ، سِینِی هاِی محتوِی گِیاهان را باید در داخل ماسه جاگذارِی نمود .اِین روش براِی تمیز کردن آکوآریوم و صِید ماهِی بسِیار خوب می باشد .در اِین روش می توان ابتدا سِینِی گِیاهان را از آب خارج کرده و سپس اقدام به صِید ماهِی نمود.

محل کاشتن گِیاه در آکوآریوم:

همان طور که قبلا ذکر شد در ِیک آکوآریوم که سطح آن به صورت مستطِیل است ، پس از رِیختن ماسه با شِیبِی از عقب به جلو باید گِیاهان بزرگتر در قسمت عقب و گِیاهان کوچکتر در قسمت جلوِی آکوآریوم کاشته شوند .در چنِین وضعِی گِیاهان بزرگتر جلوِی تابش نور به گِیاهان کوچکتر را نخواهند گرفت .

آنچه که مهم است اِینست که هنگام کاشتن گیاهان باید بفکر جاِی خوب و محل آشنا براِی ماهی ها بود .بهترِین روش بمنظور تامین فضاِی کافِی براِی حرکت ماهی ها اِینست که سعِی شود در قسمت جلوِی آکوآریوم چِیزِی کاشته نشود .ولِی بهتر است همواره قسمت جلوِی آکوآریوم به صورت نِیم داِیره و با توجه به وسعت آن تا حدوِدی خالِی بماند .شکل 63 آراِیش گِیاهِی را براِی آکوآریوم تولِید مثلِی ، آکوآریوم مخصوص ماهی هایی که در سطح آب شنا می کنند و نِیز آکوآریوم مخصوص ماهی ها ِی مخلوطِی نشان می دهد .

پ – هاش مناسب براِی رشد و نمو گِیاهان: به طور کلِی پ – هاش مناسب براِی رشد و نمو گِیاهان بِین 7 تا 5/7 می باشد .بعضِی گِیاهان در آبهاِی خنثِی ِیا آبهاِی کمی قلِیایی رشد و نمو بهترِی خواهند داشت .براِی بِیشتر ماهی ها نِیز همین حد پ – هاش مناسب می باشد .

ضد عفونِی کردن گِیاهان داخل آکوآریوم :

رشد و نمو بِیش از حد خزه ها و میکروبها ممکن است گاهِی شفافِیت آب آکوآریوم را از بِین برده و ظاهر آنها را ناخوشاِیند سازد .در اِینگونه موارد می توان از پر منگنات پتاسِیم براِی ضد عفونِی کردن آنها استفاده نمود .براِی اِین منظور باید ابتدا ماهی های داخل آکوآریوم را بِیرون آورد و به ازای هر لِیتر آب آکوآریوم 15 می لِیگرم پر منگنات پتاس که قبلا به صورت محلول در آمده است به آب اضافه کرد .بعد از دو ساعت باید آب محتوِی پر منگنات تخلِیه و به جاِی آن آب تمیز به آکوآریوم اضافه شود .هنگام تخلِیه اگر مقدارِی آب محتوِی پر منگنات در کف آکوآریوم باقِی ماند، اشکالِی نخواهد داشت .

گزِینش گیاهان :

همواره باِید از گِیاهان جوانتر و شادابتر براِی کاشتن در آکوآریوم استفاده نمود زِیرا گِیاهان جوانتر به مراتب بهتر اِز گِیاهان مسن می توانند خود را با شرایط جدِید آکوآریوم سازش دهند .

آکواریم های جدید دنیا!  

 سلام دوستان تعدادی عکس جدید از آکواریم های روز دنیا برای شما تهیه نموده ام امیدواریم از دیدن انها لذت ببرید 

روشهای تکثیر و پرورش ماهی های سیچلاید  

سیچلاید ها ماهی هایی وحشی، جنگجو که بسیار عصبانی عمل می کنند و تغییرات داخل آکواریم آنها را شدیداً ناراحت و مضطرب می کند.

انواع سیچلاید هایی که تا کنون در ایران قابل تکثیر و پرورش بوده اند عبارتند از :

دیسکاس، آنجل، اسکار، سیچلاید گوره خری، سیچلاید زرد و سیچلاید جولی و سیچلاید جک دمپسی هستند. که در واقع برای تکثیر و پرورش هر کدام از آنها باید یک جفت را در یک آکواریم قرار داد و شرایط سختی آب برای سیچلاید ها بین 5 تا 8 درجه Dh می باشد. بهترین درجه حرارت برای تخم ریزی 27 درجه سانتی گراد است. سیچلایدها با میل و علاقه خودشان تخم ریزی می کنند و هیچ گونه تغییراتی را از طرف شما نمی پذیرند، بلکه ممکن است بر عکس جواب دهند و آنها را عصبانی کند که در مواقع عصبانیت معمولاً بین جفت نزاع و درگیری بوجود می آید که آنها همدیگر را مقصر قلمداد می کنند. دیده شده است که گاهی این نزاع ها که بین نر و ماده اتفاق افتاده است آنقدر زیاد و شدید بوده است که حتی منجر به تلف شدن یکی از آنها شده است. بنابراین سعی کنید همیشه با آنها بآرامی رفتار کنید. برای تکثیر از سیچلاید ها بهتر است یک گله 10 تایی از آنهایی که بخوبی تغذیه شده اند و رشد کافی داشته اند را در یک آکواریم بزرگ نگه داری کنید. شرایط نگهداری و تغذیه آنها باید کاملاً اصولی و تمام شرایط لازم مهیا و آماده باشد. ماهی های انتخاب شده باید جوان، سالم ، بدون نقص عضو، سرحال ، شاداب ، خوش رنگ، چابک و قبراق باشند. معمولاً چند روز که بگذرد، سیچلاید ها خودشان به انتخاب جفت می پردازند. بطوریکه هر سیچلاید نر در یک قسمت آکواریم حکومت تشکیل و هر کس که به قلمرو او نزدیک شود مورد حمله قرار می دهد. ماهی ماده به قلمرو نر مورد علاقه می رود و در آنجا ساکت می ایستد و باحرکات خاصی اعلام قبول ازدواج با نر انتخاب شده را می دهد. دیده شده است که در اکثر مواقع ماده قویترین و بهترین نر را انتخاب کرده است و هیچ ماهی دیگری حق ورود به منطقه جفت را نخواهد داشت، اگر بر اثر لجاجت ماهی دیگری وارد قلمرو جفت شود بر اثر ضربات زیاد آنها از بین خواهد رفت. بنابراین باید وضعیت ماهیها را کنترل کنید، هرگاه در بین آنها جفتی یکدیگر را واقعاً انتخاب کردند بهتر است آن جفت را بآرامی به آکواریمی که از قبل آماده کردید انتقال دهید و در واقع شروع کار تکثیر و پرورش سیچلایدهای شما با موفقیت انجام شده است.

تقویت رنگ در ماهیها و فلاور هورن  

ادامه مطلب...

پروانه ماهی  

ادامه مطلب...

منو اصلی

پیوندهای وبلاگ

نویسندگان

لوگودونی

Amar

ارتباط با ما

تذکر