بیماری های ماهی قرمز عید - وبلاگ تخصصی حیوانات

آشنایی با بیماری‌ های ماهی‌ قرمز و روش‌ های پیشگیری و بعضا درمان‌ آن ها
می‌ تواند برای جلوگیری از مرگ و میر این نوع ماهی مفید باشد.
بیماری های محیطی
ماهیان قرمز عمدتا به علت نگهدارى در ظروف نامناسب، تغذیه نادرست و
عدم توجه به عوامل آب شامل: دمای آب،‌ میزان اکسیژن آب، اسیدیته آب،
آمونیاک(سمی‌ ترین ترکیب موجود در آب است و از متابولیسم بدن ماهی به وجود
می آید)، نیتریت‌ها (بعد از آمونیاک سمی ‌ترین ترکیب آب است)، نیترات ‌ها
و نگهدارى ماهی در مقدار کمی آب در داخل تنگ تلف مى ‌شوند.
حال شایع ‌ترین بیماری های مربوط به محیط زندگی ماهی ‌های قرمز را مرور می ‌کنیم:

* خفگی

عامل: کمبود اکسیژن (زیر 6 میلی‌ گرم در لیتر)
علائم: ماهی به سطح آب آمده و تنفس سریع دارد.
درمان و رفع مشکل: افزایش میزان هوادهی، کاهش تراکم ماهی، کاهش دمای آب (خیلی سرد نباشد)، رعایت فاصله مناسب از منابع حرارتی در آکواریوم‌ ها
* بیماری تغذیه ای

عامل: نبود غذا و یا جیره غذایی نامتعادل
علائم: فرورفتگی شکم، بی ‌اشتهایی، ساییدگی باله ‌ها، رشد کم همراه با بی‌ حالی
درمان و رفع مشکل: استفاده از جیره متعادل و کافی، استفاده از غذای زنده در تغذیه ، افزودن مولتی ویتامین و مواد کمکی به جیره غذایی
* اسیدی شدن آب

عامل: کاهش (PH) به زیر
6/5

علائم: شنای غیر طبیعی، به ‌طوری
که ماهی در مسیری کوتاه شنا می کند و سپس متوقف می ‌شود. ماهی به سطح آب
آمده و هوا را می ‌بلعد و موکوس زیاد در آبشش ترشح می ‌شود. پدید آمدن
نقاط سفید و خاکستری در سر، سستی و بی ‌حالی ، تنفس سریع ، خونریزی‌ های
نقطه ‌ای زیر پوستی
درمان و رفع مشکل: کنترل میزان PH آب و بالا بردن آن از طریق افزودن محلول آهک به آب
* قلیایی شدن آب

عامل: بالا رفتن (PH ) به بیش از
8/4

علائم: خوردگی باله‌ها، تغییر
رنگ قهوه‌ای در آبشش‌ها، نداشتن تعادل، بروز نقاط سفید خاکستری در اطراف
سر، موکوس زیاد پوستی و نیز خونریزی نقطه‌ای زیر پوستی
درمان و رفع مشکل: عوض کردن آب و کنترل PH

* ضربه

عامل: حمل ‌و نقل غلط ماهی، دستکاری ماهی، برخورد ماهی با اشیا، استرس حمل و نقل
علائم: ریزش فلس ‌ها و ماندن در
کف آب، از بین رفتن شعاع باله ‌ها، تیرگی کامل باله ‌ها، تیرگی قرنیه،
جراحت روی بدن، خونریزی چشمی، بی ‌اشتهایی، سستی و بی‌ حالی
درمان و رفع مشکل: کاهش تعداد ماهی در یک ظرف، افزایش حجم ظرف نگهداری با افزایش آب
* مسمومیت آمونیاکی

عامل: تغذیه بیش از حد ماهی، تجمع مانده‌ های غذایی در کف ظرف، تجمع مواد دفعی ماهی در ظرف
علائم: شنای غیر طبیعی، باز بودن
دهان و سرپوش آبششی در ماهی، تنفس در سطح آب، پرش ماهی، خوردگی باله، ترشح
موکوس زیاد پوستی، سستی و بی‌ حالی
درمان و رفع مشکل: کاهش میزان PH آب، تعویض آب، استفاده از زئولیت در سیستم مداربسته و آکواریوم‌ ها
* مسمومیت با دی اکسید کربن

عامل: اکسیژن کمتر از 6 میلی گرم در لیتر و دی اکسید کربن بیشتر از 60 میلی گرم در لیتر
علائم: به پهلو افتادن ماهی، کندی تنفس، سستی، بی‌ حالی و بی‌ اشتهایی
درمان و رفع مشکل: استفاده از مواد بافری
* مسمومیت با کلر

عامل: افزایش میزان کلر به بیش از
0/5
میلی‌گرم در لیتر
علائم: کمرنگ شدن ماهی، نداشتن تعادل، رنگ ‌پریدگی آبشش ‌ها، گود افتادگی چشم ‌ها، تنفس آهسته در سطح آب
درمان و رفع مشکل: تعدیل کردن آب با استفاده از مواد خنثی‌ کننده کلر (تیوسولفات سدیم)
بیماری‌های میکروبی

غیر از بیماری‌ های یاد شده، گروهی دیگری از بیماری‌ ها توسط عوامل زنده
ویروسی، باکتریایی، قارچی و انگلی به وجود می آیند که مشورت با دامپزشک
برای درمان این بیماری ‌ها ضروری است.
پوسیدگی دم و باله، آبله پوستی، تجمع مایعات در بدن یا آب آوردگی شکم،
بیماری چشمی، بیماری چرخش، خونریزی پوست، ایجاد انحنا در دم، تغییر محوطه
دهان، ایجاد لکه‌های سیاه در دم ماهی، شنای غیرطبیعی، کمرنگ شدن پوست،
ریزش فلس ماهی و بلند شدن پوست، برآمدگی‌های غیر طبیعی در آبشش، خونریزی
آبشش، کاهش وزن، کمی تحرک، تحلیل شکم و رنگ پریدگی و انحنا در قسمت قدامی
ستون مهره‌ها، کدورت چشم، بیرون زدگی چشم‌ها ، لکه‌های پوستی همه از علائم
بیماری‌ های میکروبی هستند.

Www.Aqua-Quest.Ir