شاه بوف - وبلاگ تخصصی حیوانات

شاه بوف با نام علمی Bubo bubo از شاخه مهره داران، رده پرندگان، راسته
جغدسانان و خانواده جغدها می باشد. شاه بوف عمدتاٌ در آفریقای شمالی،
اروپا، خاور میانه و آسیا یافت می شود. مناطقی که این گونه در آنها زندگی
می کند، عبارتند از:
افغانستان، آلبانی، ارمنستان، اتریش،
آذربایجان، بلاروس، بلژیک، بوسنی و هرزگوین، بلغارستان، چین، جمهوری چک،
دانمارک، فنلاند، فرانسه، آلمان، یونان، هنگ کنگ، هند، ایران، عراق،
اسرائیل، ایتالیا، ژاپن، قزاقستان، کره، قرقیزستان، لبنان، لیتوانی،
لوگزامبورگ، یوگسلاوی، هلند، نروژ، پاکستان، مجارستان، پرتغال، روسیه،
رومانی، اسلواکی، اسپانیا، سوئد، سوئیس، سوریه، تاجیکستان، ترکیه، اکراین،
ازبکستان، یوگسلاوی، گرجستان، لهستان، انگلستان.
لازم به ذکر است نسل این گونه در بخش هایی از کشور ترکمنستان منقرض شده است.
این
جغد در زیستگاههای متفاوتی شامل مناطق جنگلی، بیابان های گرم، کوهستان ها
و کنار رودخانه ها قادر به زندگی است. همچنین ممکن است در زمین های باز که
دارای درختان کمی هستند مانند علفزارها نیز دیده شوند. البته ترجیح می دهد
به خصوص هنگام لانه سازی از مناطق صخره ای به عنوان زیستگاه استفاده کند.
شاه بوف به دنبال زیستگاههایی با ذخیره غذایی کافی و مکان های مناسب برای
لانه سازی است.
شاه بوف ها بزرگترین جغدها در جهان هستند. شاه بوف ها به واسطه بزرگی و چشمهای نارنجی رنگ به خوبی قابل شناسایی هستند.
شاه
بوف ها عمر نسبتاٌ طولانی دارند. این گونه هیچ دشمن طبیعی واقعی ندارد. در
طبیعت تقریباٌ ?? سال و در اسارت حدود ?? سال زندگی می کند.
شاه
بوف به جز در زمان جفت گیری گونه ای منزوی است. آنها از قلمرو خود در
مقابل سایر جغدها دفاع می کنند و تنها اگر با کمبود غذا مواجه شوند، قلمرو
خود را با سایر جغدها شریک می شوند. شاه بوف ها ترجیح می دهند در قلمرو
خود باقی بمانند مگر اینکه با کمبود غذا مواجه شوند و یا توسط سایر جغدها
از قلمرو خود رانده شوند. با وجود اندازه بزرگش به خوبی می تواند بگریزد و
همین مسئله موجب گردیده که مطالعه ویژگی ها و عادات آنها در زیستگاه طبیعی
مشکل شود. شاه بوف ها بیشتر روز را به صورت غیر فعال روی درختان مرتفع
سپری می کنند. آنها شب فعال هستند و هنگام غروب و در طی شب فعال می شوند.
البته وقتی با کمبود غذا مواجه می شوند، هنگام روز نیز به شکار می
پردازند.
شاه بوف ها گوشتخوار هستند. آنها شب شکار هستند و
برای شکار از تکنیک های متفاوت استفاده می کنند. آنها صید خود را در هوا و
یا روی زمین می گیرند. ترجیح می دهند در مکانهای باز و وسیع شکار کنند تا
در جنگل. بیشتر جغدها شکارچیان قابلی هستند و شاه بوف نیز از این قاعده
مستثنی نیست. بالهای جغد هنگام پرواز صدای بسیار کمی تولید می کند. با
داشتن بینایی شبانه خوب، شنوایی قوی و پرواز آرام و بی صدا صاحب قلمرو خود
هستند. آنها تقریباٌ از هر چیزی که بدست می آورند، تغذیه می کنند مانند
موش، ول، سوسک و حتی شکارهای بزرگ نظیر گوزن و روباه. همچنین از سایر
پرندگان نظیر کلاغ، مرغابی و حتی سایر جغدها نیز تغذیه می کنند. شکار غالب
معمولا از زیستگاهی به زیستگاه دیگر متفاوت است اما اغلب از جوندگان کوچک
تغذیه می کنند. INTERNATIONAL PERSIAN PET
شاه بوف ها
بالاترین حلقه زنجیره غذایی در اکوسیستم هستند. شاه بوف ها در کنترل تعداد
جوندگان در اکوسیستم های مختلف نقش اساسی دارند. حذف این گونه ها می تواند
به طور قابل توجهی موجب افزایش جمعیت جوندگان شود.