معرفی
مرغ
عشق (Budgerigar) یکی از اعضا کوچک خانواده طوطی‌ها محسوب می‌شود.
مهد این پرنده زیبا استرالیا می‌باشد.در طول قرن 19 و 20 هزاران جفت
از این پرنده به سایر قاره‌ها آورده شد و خیلی زود توانست جای خود
را به عنوان یک‌حیوان خانگی محبوب باز کند. رنگهای زیبا، صدای
دلنشین، توانایی تقلید صدا، طبیعت اجتماعی، نگهداری آسان وقیمت
ارزان، مرغ عشق را به یکی از محبوب‌ترین پرندگان تبدیل کرده است
خصوصیات
مرغ
عشق در رنگهای متنوعی وجود دارد که از جمله آنها سبز، زرد، آبی و
شیری می‌باشد. در طبیعت به کمک منقارقوی و شکل انگشتان پاهایش، دو
انگشت رو به جلو و دو تا رو به عقب به راحتی از شاخه‌ها بالا
می‌رود.
مرغ
عشق حدودا در 3 ماهگی بالغ می‌شود. برجستگی روی قاعده منقار در
غالب پرندگان نر بالغ آبی روشن یا بنفش‌و در ماده بالغ قهوه‌ای
است. البته این رنگ در نابالغین کاملا مشخص نیست ضمن اینکه
هنگام بیماری یا پیری رنگ‌بتدریج کم می‌شود.
مرغ
عشق ماده در هر نوبت به طور متوسط 4-6 تخم می‌گذارد. جوجه‌ها 16-18
روز بعد از تخم بیرون آمده و24-28 روز در لانه می‌مانند. در طول این
مدت جوجه‌ها به شدت وابسته به مادر هستند
نگهداری
قفس:
باید فضای کافی برای تحرک پرنده داشته باشد. اندازه توصیه شده
برای یک جفت مرغ عشق 75‚60‚100سانتیمتر می‌باشد. داشتن میله‌های
افقی (نسبت به عمودی) ارجح است چرا که پرنده می‌تواند برای بالا
رفتن از آن‌استفاده کند.
مکان قفس:
قفس باید در اتاقی روشن، با هوای مناسب و در جریان (با دمای 1-26
سانتیگراد بدون تغییرات ناگهانی)،بدون دود سیگار و در گوشه‌ای از
اتاق قرار داد تا پرنده احساس امنیت کند. پرنده نباید در معرض تابش
مستقیم خورشیدباشد همچنین آشپزخانه محل مناسبی برای قفس نمی‌باشد
چون دارای بخارات مضر است. ارتفاع قفس بهتر است‌طوری باشد که
پرنده حدودا هم سطح چشمان شما باشد تا کنترل و اهلی کردن آن
ساده‌تر شود.
با توجه به اینکه مرغ عشق در شب ساعاتی را می‌خوابد در صورتیکه برق روشن است بهتر است روی قفس با پارچه‌پوشانده شود.
وسایل داخل قفس:
وسایل لازم برای قفس شامل ظروف آب، غذا و سنگریزه و قالب معدنی
(یا کف دریا) می‌باشد.اسباب بازی نیز بویژه برای یک پرنده تنها
لازم است.
کف قفس را می‌توان با روزنامه (رنگی نباشد) یا روزنامه که روی آن
ماسه ریخته شده است، پوشاند. آبخوری لوله‌ای،برای مرغ عشق مناسب
است. جلوی ظروف آب و غذا باید میله باشد تا پرنده بتواند بر روی
آن بنشیند ضمن اینکه‌ظروف آب و غذا نباید زیر میله‌های بالایی قفس
باشند چر که با مدفوع پرنده آلوده می‌شوند. آب همیشه تازه و تمیز
بایددر اختیار پرنده باشد. کف قفس باید هر روز و کل قفس 3-4 روز یک
بار تمیز شوند.
میله
داخل قفس: میله‌های چوبی نسبت به پلاستیکی ارجح هستند ضمن اینکه
بهتر است قطر میله‌ها متفاوت باشد. به‌طور کلی قراردادن شاخه درخت
بویژه به جای میله‌های بالایی قفس مناسبتر است چرا که پرنده
می‌تواند از آن بالا رفته‌ضمنا ناخن‌هایش نیز ساییده می‌شود. برای
این کار می‌توان یک ساقه به قطر 1-1/5 سانتیمتر پیدا کرده که عاری
ازسمپاشی، قارچ و مدفوع پرندگان وحشی باشد سپس برگ و شاخه‌های
اضافی آن را قطع کرده و داخل قفس قرار داد.
اسباب بازی:
مرغ عشق آینه را دوست دارد. می‌توان یک آینه کوچک را داخل قفس
قرار داد یا بهتر است یک آینه‌دیواری کنار قفس باشد تا پرنده خود را ببیند. اسباب بازیهای دیگر مورد علاقه مرغ عشق شامل نردبان، تاب، توپ‌پینگ‌پنگ آویزان و زنگ می‌باشند
تولید مثل
برای موفقیت در جوجه گرفتن باید به موارد زیر توجه شود:
1ـ فراهم آوردن شرایط مناسب نگهداری و تغذیه
2ـ قرار دادن جعبه آشیانه (شکل 3): یک محرک برای تولید مثل محسوب
می‌شود. برای مرغ عشق جعبه آشیانه به اندازه23‚17‚17 سانتیمتر و
ورودی به قطر 4-5 سانتیمتر مناسب است. وجود یک میله جلوی سوراخ
ورودی کمک می‌کندپرنده نر جفت خود را هنگام خوابیدن روی تخم‌ها
بهتر تغذیه کند. بهتر است کف جعبه آشیانه کشویی باشد (مانندشکل) تا
تمیز کردن آن به سادگی صورت گیرد. ضمنا مرغ عشق تخم را مستقیما
روی چوب می‌گذارد و نیاز به ماده‌دیگری نیست.
3ـ استرس: استرس را باید به حداقل رساند. صاحبان وسواسی یا فضول
که بطور متناوب داخل جعبه آشیانه را نگاه‌می‌کنند و نیز ظاهر شدن
شکارچیان مانند گربه اطراف قفس از عوامل مهم استرس محسوب می‌شوند.
4ـ نقش تحریک سایر پرندگان: می‌توان 2 جفت مرغ عشق را در قفس‌های
مجزا ولی در کنار یکدیگر قرار داد. صدای هرجفت می‌تواند جفت مقابل را
به نشان دادن رفتار تولید مثلی تشویق کند.
5ـ تأثیر نور: افزایش تدریجی مدت زمان وجود نور تحریک مناسبی است.
فصل جفت‌گیری مرغ عشق >معمولا< بهار وتابستان است.
نوشته شده توسط : محسن| دوشنبه 89 تیر 7 | ساعت 1:56 عصر |
+| نظرات شما ()
